Victor Lustig: Geniusz oszustwa, który sprzedał Wieżę Eiffla

4 stycznia 1890 roku w małym miasteczku w Austro-Węgrzech na świat przyszedł Victor Lustig – jeden z najbardziej znanych oszustów w historii. Lustig, wyjątkowo utalentowany i biegły w kilku językach, rozpoczął życie przestępcze, wykorzystując swoje wykształcenie oraz charyzmę. Jego kariera przeszła do legendy, a jego największe przekręty nadal budzą podziw dla  jego przebiegłości.

Sprzedaż Wieży Eiffla: mistrzowski przekręt

W 1925 roku Lustig przebywał w Paryżu, gdzie wpadł na pomysł, jak wykorzystać problemy finansowe związane z utrzymaniem Wieży Eiffla. Po przeczytaniu artykułu w gazecie, w którym opisywano kosztowne prace konserwacyjne pomnika, postanowił wcielić w życie plan oszustwa.

Victor przedstawił się jako zastępca dyrektora generalnego Ministerstwa Poczt i Telegrafów i zorganizował poufne spotkanie z grupą handlarzy złomem w luksusowym hotelu. Aby zwiększyć wiarygodność, zadbał o każdy szczegół: wynajął elegancki apartament, przygotował fałszywe dokumenty z rządowymi pieczęciami i mówił z przekonującą pewnością siebie. Podczas spotkania wyjaśnił, że Wieża Eiffla, zbudowana jako tymczasowa konstrukcja na Wystawę Światową w 1889 roku, stała się ciężarem finansowym dla miasta, a jej sprzedaż na złom to jedyne rozsądne rozwiązanie. Jednocześnie podkreślił konieczność zachowania tajemnicy, sugerując, że ujawnienie informacji mogłoby wywołać oburzenie publiczne.

Handlarze złomem, przytłoczeni powagą sytuacji i chęcią zysku, zaczęli składać oferty. Największe zainteresowanie wyraził André Poisson, ambitny przedsiębiorca, który widział w zakupie Wieży Eiffla szansę na umocnienie swojej pozycji w branży. Aby zabezpieczyć transakcję, Poisson zgodził się zapłacić Lustigowi ogromną łapówkę oraz fundusze na zakup – łącznie około 70 000 franków.

Gdy Lustig otrzymał pieniądze, natychmiast uciekł do Austrii. Co zaskakujące, Poisson, zbyt upokorzony, by przyznać się do oszustwa, nie zgłosił sprawy na policję. Zachęcony sukcesem, Lustig postanowił powtórzyć swój plan i wrócił do Paryża kilka tygodni później. Tym razem jednak jeden z handlarzy nabrał podejrzeń i poinformował władze. Lustig, wiedząc, że ryzyko aresztowania jest wysokie, zdołał uciec do USA, pozostawiając za sobą kolejną historię geniuszu oszustwa.

Maszyna do drukowania pieniędzy

Kolejnym śmiałym oszustwem Lustiga była sprzedaż rzekomej maszyny do produkcji banknotów. Urządzenie, jak twierdził, mogło drukować autentyczne 100-dolarowe banknoty, ale proces zajmował sześć godzin. Lustig sprzedawał maszynę za ogromne sumy pieniędzy, wkładając do niej wcześniej prawdziwe banknoty, aby nowi właściciele zorientowali się w oszustwie dopiero po jego ucieczce.

Oszustwo na Alu Capone

Victor Lustig zdołał oszukać nawet samego Ala Capone, znanego mafiosa i jednego z najbardziej niebezpiecznych ludzi swoich czasów. Aby zyskać zaufanie Capone, Lustig zaproponował mu inwestycję w fikcyjny interes, który miał przynieść ogromne zyski. Capone, zgodził się wyłożyć 50 000 dolarów. Lustig, zamiast uciec z pieniędzmi, schował je w sejfie i odczekał dwa miesiące. Następnie zwrócił się do Capone z informacją, że interes się nie powiódł, ale całą kwotę zwrócił co do centa.

Tym gestem Lustig zaskoczył Capone, który docenił jego rzekomą uczciwość – cechę rzadko spotykaną w świecie przestępczym. Pod wrażeniem takiego postępowania mafioso postanowił wynagrodzić Lustiga i podarował mu 1000 dolarów. Dzięki tej mistrzowskiej manipulacji Lustig nie tylko wzbogacił się, ale także zyskał szacunek jednej z najbardziej wpływowych postaci ówczesnego świata przestępczego. To oszustwo stało się jednym z najznamienitszych przykładów jego zdolności do zyskiwania zaufania i wygrywania nawet z najbardziej podejrzliwymi ludźmi.

Upadek geniusza

W 1930 roku Lustig rozpoczął współpracę z chemikiem Tomem Shawem, tworząc sieć dystrybucji fałszywych banknotów. Ich działania wzbudziły zainteresowanie Secret Service, która w końcu aresztowała Lustiga 10 maja 1935 roku. Został skazany na 20 lat więzienia i osadzony w Alcatraz.

W 1947 roku Victor Lustig zachorował na zapalenie płuc i zmarł w więzieniu. Na jego akcie zgonu jako zawód wpisano „pomocnik sprzedawcy” – skromny epilog dla jednego z najbardziej brawurowych oszustów w historii.

Dziedzictwo oszusta

Victor Lustig pozostawił po sobie dziedzictwo geniusza manipulacji i przebiegłości. Jego historie pokazują, jak daleko można zajść, łącząc inteligencję z bezwzględnością. Chociaż jego działania były nielegalne, trudno nie docenić kunsztu, z jakim realizował swoje plany. Lustig na zawsze pozostanie jednym z najbardziej fascynujących przestępców XX wieku.