Zdjęcie z Hitlerem, które uratowało setki ludzi – niezwykła historia Marii Kwaśniewskiej
17 października 2007 roku w Warszawie zmarła Maria Kwaśniewska – lekkoatletka, działaczka Polskiego Komitetu Olimpijskiego i Międzynarodowej Federacji Lekkiej Atletyki. Była postacią niezwykle inspirującą zarówno dla sportowców, jak i dla tych, którzy cenią odwagę i determinację w obliczu wyzwań.
Maria Kwaśniewska
Maria przyszła na świat 15 sierpnia 1913 roku w Łodzi. Edukację ukończyła w 1933 roku w Żeńskim Gimnazjum im. Bronisławy Sobolewskiej-Konopczyńskiej, gdzie po raz pierwszy odkryła swoją pasję do sportu. Jej zamiłowanie do aktywności fizycznej rozbudził nauczyciel wychowania fizycznego, Ludwik Szumlewski. Maria była wszechstronnie uzdolnioną sportsmenką – z powodzeniem grała w siatkówkę i koszykówkę, interesowała się również gimnastyką. W 1927 roku rozpoczęła treningi w Łódzkim Klubie Sportowym, skupiając się na lekkoatletyce. Już trzy lata później, w 1930 roku, zdobyła tytuł Mistrzyni Polski w skoku w dal, udowadniając swój wyjątkowy talent. Maria Kwaśniewska przez wiele lat reprezentowała Polskę w różnych dyscyplinach sportowych, takich jak rzut oszczepem, pchnięcie kulą, skok w dal, koszykówka i siatkówka.
Marzenie o medalu olimpijskim
W 1936 roku, w przededniu wyjazdu na igrzyska olimpijskie do kontrowersyjnego Berlina, Maria Kwaśniewska w prosty, bezpretensjonalny sposób wyraziła swoje marzenie: zajęcie czwartego miejsca w finale rzutu oszczepem. Te słowa stały się początkiem spełniania nie tylko marzenia o medalu, ale również historii heroicznych czynów.
Brązowy medal na olimpiadzie w Berlinie
2 sierpnia 1936 roku, na chłodnym i wietrznym stadionie w Berlinie, Maria Kwaśniewska stanęła przed wyzwaniem rzutu oszczepem na olimpijskich zawodach. Mimo trudnych warunków atmosferycznych, które ograniczały odległości rzutów, Maria zaprezentowała się znakomicie. Jej wysiłek został uhonorowany brązowym medalem, stawiającym ją na podium obok Niemek Tilly Fleischer i Luise Krüger.
Spotkanie z Hitlerem i ikoniczna fotografia
Po oficjalnej części, uradowany sukcesem Hitler zaprosił oszczepniczki do siebie. W loży towarzyszyli mu m.in. Göring i Goebbels. Wódz serdecznie przywitał swoje rodaczki, a w końcu zbliżył się do Marysi. Po wielu latach, w wywiadzie dla „Rzeczpospolitej”, brązowa medalistka olimpijska opowiedziała o tamtej chwili: „Kiedy Hitler powiedział: ‘Gratuluję małej Polce’, ja mu odpowiedziałam: ‘Wcale nie czuję się niższą od pana’. Bo on miał 1,60 wzrostu w czapce, a ja 1,66. To wywołało ogólny śmiech”.
Dzięki właśnie tej fotografii z Hitlerem, w trakcie II wojny światowej, Maria Kwaśniewska uratowała życie wielu ludziom.
Bohaterskie czyny podczas II wojny światowej
Po zakończeniu kariery sportowej, w czasie, gdy Polska była pod okupacją niemiecką podczas II wojny światowej, Maria wykazała się prawdziwym bohaterstwem. W czasie powstania warszawskiego w sierpniu 1944 roku, gdy Niemcy zorganizowali w Pruszkowie obóz przejściowy dla wysiedlonych warszawiaków, sytuacja stawała się coraz bardziej dramatyczna.
Uratowanie setek ludzi dzięki odwadze i sprytowi
Maria Kwaśniewska podjęła heroiczny wysiłek w celu ocalenia życia wielu ludzi. Za sprawą niewielkiej fotografii, na której była uwieczniona obok Adolfa Hitlera, zdołała zdobyć zaufanie strażników, by przejść przez bramy obozu. Decyzja Kwaśniewskiej o działaniu była śmiała i pełna odwagi. „W obozie był tzw. barak chorych. Z tego baraku uwalniano ludzi po stu, sto pięćdziesięciu… Pokazywałam przy bramie tę fotografię z Hitlerem. Żandarmi traktowali ją jak dokument. Stukali mnie w czapkę i puszczali mnie dalej z transportem” – wspominała.
Chociaż dokładna liczba uratowanych osób nie jest znana, istnieją świadectwa o tym, że przyczyniła się do uratowania życia co najmniej kilkuset ludzi. Wśród nich znaleźli się znani pisarze, Ewa Szelburg-Zarembina i Stanisław Dygat. Jej niezwykła postawa w obliczu najtrudniejszych okoliczności zapisała się w historii jako akt bezinteresownego bohaterstwa.
Dziedzictwo Marii Kwaśniewskiej – symbol niezłomności i odwagi
Maria Kwaśniewska stała się symbolem siły charakteru, poświęcenia i niezłomności w obliczu najtrudniejszych okoliczności. Jej historia przypomina nam, że prawdziwe bohaterstwo może przejawiać się na wielu płaszczyznach życia – od sportu po ratowanie ludzkich istnień w czasach największego zagrożenia.