Leopold Tajner – legenda polskiego narciarstwa i pionier skoków

Leopold Tajner urodził się 15 maja 1921 roku w Roztropicach, w rodzinie o mieszanym austriacko-polskim pochodzeniu. Jego ojciec, Franciszek, pochodził z okolic Ramsau w Austrii, a matka Franciszka była córką austriackiego żandarma. Wychowywał się w wielodzietnej rodzinie – miał dziewięcioro rodzeństwa, z których czworo zmarło w dzieciństwie. Od najmłodszych lat interesował się sportem, szczególnie narciarstwem. Aby kupić swoje pierwsze narty, pracował jako dziecko w kamieniołomie.

Już jako młody chłopak wykazywał się sportowym talentem. Skakał na skoczni w Goleszowie, wygrywając konkursy, w tym zawody o puchar dyrektora miejscowej cementowni. W wieku 14 lat został mistrzem Śląska juniorów w skokach narciarskich. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1935 roku rozpoczął naukę w technikum lotniczym w Katowicach, ale edukację przerwał wybuch II wojny światowej.

Okres wojny i kontrowersje

Podczas wojny Leopold Tajner został przymusowo wcielony do pracy na rzecz III Rzeszy. Pracował przy torach kolejowych w okolicach Oberstdorfu, a później jako mechanik samolotowy w niemieckiej armii. Trafił na różne fronty – od Francji, przez Afrykę Północną, aż po Ukrainę. W tym czasie, jak ujawniły fotografie odnalezione przez „Gazetę Polską,” wziął udział w zawodach skoków narciarskich organizowanych przez niemieckich okupantów w Wiśle. Informacja ta była zaskoczeniem nawet dla jego rodziny, w tym syna Apoloniusza Tajnera.

Powojenna kariera sportowa

Po zakończeniu wojny Tajner wrócił do Polski, kontynuując sportową karierę. W 1946 roku zwyciężył w ogólnopolskich zawodach narciarskich OM TUR w Zieleńcu. Dwa lata później reprezentował Polskę na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Sankt Moritz, startując w kombinacji norweskiej i biegu narciarskim na 18 km. W 1952 roku wystąpił także w Oslo, mimo kontuzji odniesionej podczas treningu. W swojej karierze sportowej osiągnął liczne sukcesy, w tym wicemistrzostwo Polski w skokach (1949) i kombinacji (1950), a także zwycięstwo w międzynarodowych zawodach w Oberhofie i Szpindlerowym Młynie.

Działalność trenerska i wkład w rozwój narciarstwa

Po zakończeniu kariery zawodniczej Leopold Tajner został cenionym trenerem. Był inicjatorem budowy około dziesięciu skoczni narciarskich, w tym w Goleszowie i Wiśle. Dzięki jego staraniom zamontowano oświetlenie na skoczniach, co umożliwiło treningi wieczorami. Wprowadzał innowacyjne metody treningowe, takie jak skoki do wody, ćwiczenia na słomie czy użycie mat kokosowych. Wspierał rozwój młodzieży, wychowując setki sportowców, w tym swojego syna Apoloniusza – późniejszego trenera Adama Małysza i prezesa Polskiego Związku Narciarskiego.

Życie prywatne i odznaczenia

W 1952 roku Leopold Tajner ożenił się z Heleną Madeją. Mieli czworo dzieci: trzy córki – Aldonę, Jolantę i Barbarę – oraz syna Apoloniusza. Za swoje zasługi w sporcie został odznaczony wieloma nagrodami, m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotą Odznaką Polskiego Związku Narciarskiego, Medalami 30-lecia i 40-lecia Polski Ludowej oraz tytułem Mistrza Sportu.

Śmierć i pamięć

Leopold Tajner zmarł 25 lutego 1993 roku. Jego imię upamiętnia coroczny Memoriał Leopolda Tajnera, który przyciąga wielu młodych skoczków, kontynuujących tradycje, które zapoczątkował. Leopold Tajner to postać, która na zawsze wpisała się w historię polskiego narciarstwa. Jego pasja, zaangażowanie i chęć dzielenia się wiedzą sprawiły, że skoki narciarskie w Polsce zyskały na znaczeniu, a kolejne pokolenia sportowców mogły czerpać z jego doświadczenia.

Poznaj więcej historii wybitnych polskich sportowców w sekcji Historia Sportu na naszym portalu. Sprawdź także inne fascynujące opowieści na stronie głównej Portalu do Historii!