Józef Klotz: strzelec pierwszej bramki dla Reprezentacji Polski

Józef Klotz, urodzony 2 stycznia 1900 roku w Krakowie, to jedna z tych postaci, które na zawsze zapisały się w historii polskiego futbolu. Pochodzący z żydowskiej rodziny, syn szewca z ulicy Brackiej, od najmłodszych lat zdradzał wyjątkowy talent i pasję do sportu. Już w wieku 12 lat rozpoczął swoją piłkarską przygodę w młodzieżowej drużynie Jutrzenki Kraków – klubu, który skupiał żydowskich zawodników. W wieku zaledwie 17 lat zadebiutował w zespole seniorów, grając u boku takich piłkarzy jak Józef Gintel, co szybko uczyniło go jedną z wyróżniających się postaci w lokalnym futbolu.

Służba wojskowa i kariera piłkarska

Życie Klotza nie ograniczało się jedynie do sportu. W czasie I wojny światowej, w 1915 roku, mając zaledwie 15 lat, wstąpił do armii austro-węgierskiej jako elew. Po zakończeniu działań wojennych w 1918 roku, zadecydował o kontynuacji służby, tym razem w szeregach odradzającego się Wojska Polskiego i jako ochotnik wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Równolegle rozwijała się jego piłkarska kariera. Przez większość swojej sportowej drogi Klotz był związany z krakowską Jutrzenką, gdzie występował od 1912 do 1925 roku. Po zawarciu małżeństwa w 1925 roku przeniósł się do Warszawy. Tam przez krótki okres reprezentował barwy Makabi Warszawa, zanim zakończył swoją piłkarską przygodę.

Historyczny gol w Sztokholmie

Choć Klotz zagrał tylko dwa mecze w reprezentacji Polski, to jedno wydarzenie zapewniło mu nieśmiertelność w annałach polskiego futbolu. 28 maja 1922 roku, podczas towarzyskiego meczu Polska – Szwecja na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie, Klotz wystąpił na pozycji środkowego obrońcy. W 27. minucie, po zagraniu ręką jednego ze Szwedów, sędzia podyktował rzut karny. Kapitan drużyny powierzył wykonanie jedenastki właśnie Klotzowi.

Jak opisywał „Przegląd Sportowy”:

„Klotz z całym spokojem, bez rozpędu, pakuje piłkę w lewy róg pod poprzeczkę. Bramkarz ani drgnął.”

Była to pierwsza bramka zdobyta przez reprezentację Polski w historii. Ostatecznie mecz zakończył się zwycięstwem Polski 2:1, a druga bramka padła za sprawą Józefa Garbienia z Pogoni Lwów. Klotz, choć zakończył swoją reprezentacyjną karierę tym meczem, zapisał się w pamięci jako ten, który otworzył nowy rozdział w dziejach polskiej piłki.

Tragiczny finał

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Józef Klotz zamieszkał w Warszawie. Niestety, jego życie tragicznie przerwała II wojna światowa. W 1940 roku został uwięziony w warszawskim getcie. Rok później, mając 41 lat, zginął w masowej egzekucji podczas jednej z ulicznych łapanek, będąc jedną z wielu ofiar niemieckich represji wobec ludności żydowskiej.

Pamięć o Józefie Klotzu

Po latach pamięć o Józefie Klotzu została przywrócona. Jego postać przypomina o wielokulturowych korzeniach polskiego sportu oraz o tragicznych losach wielu Żydów w czasie Holokaustu. Przed meczem eliminacyjnym do Mistrzostw Europy 2020 pomiędzy Polską a Izraelem, który odbył się 10 czerwca 2019 roku na Stadionie Narodowym w Warszawie, zorganizowano uroczystość upamiętniającą Klotza. Wystawa poświęcona jego osobie i innym żydowskim piłkarzom stała się okazją do refleksji nad historią i spuścizną międzywojennej Polski.

Honorowym gościem wydarzenia był jego bratanek, Yoav Dekel, który otrzymał koszulkę Biało-Czerwonych z podpisami współczesnych kadrowiczów. Była to symboliczna próba oddania hołdu człowiekowi, który dał Polsce pierwszą radość z gola na arenie międzynarodowej.

Dziedzictwo i Inspiracja

Historia Józefa Klotza to nie tylko opowieść o sportowych osiągnięciach, ale także o odwadze i poświęceniu. Jego życie – pełne pasji, patriotyzmu i tragicznych wydarzeń – przypomina, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci o tych, którzy tworzyli fundamenty naszej historii, zarówno sportowej, jak i narodowej.